Η κάλπικη λίρα

Η πρώτη σπονδυλωτή ταινία του ελληνικού κινηματογράφου. Η υπόθεση αφορά μία λίρα κάλπικη η οποία δημιουργήθηκε από το πρωταγωνιστή τις πρώτης από τις 4 ιστορίες δηλαδή τον Βασίλη Λογοθετίδη, που όμως δεν καταφέρνει να προσφέρει στους κατόχους της εκείνα που ονειρεύονται δηλαδή τα πλούτη. Αποτελεί μια ηθογραφία της κοινωνίας του '50 με την ιδιαίτερη οπτική γωνία του σκηνοθέτη Γ. Τζαβέλα Έχει χαρακτηρισθεί ως μια από τις 1000 καλύτερες ταινίες του παγκοσμίου κινηματογράφου και αποτελεί πιθανότατα την πλέον εξέχουσα από τις ελληνικές.

Η ταινία αποτελεί παράδειγμα σπονδυλωτής άρθρωσης που αφορά 4 ιδιαίτερες μικρές ιστορίες με κοινό στοιχείο μια κάλπικη λίρα που μεταφέρεται από την μία ιστορία στην άλλη. Στην ταινία υπάρχει αφηγητής ο οποίος συνδέει τις 4 αυτές ιστορίες ο οποίος και κλείνει την ταινία με την φράση : " Ο παράς είναι πάντα κάλπικος " , που αποτελεί και το κεντρικό νόημα του όλου φιλμ, ότι δηλαδή η επιδίωξη του πλούτου οδηγεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και με όλους τους διάφορους χαρακτήρες των ανθρώπων σε μια κάλπικη ζωή.