ΝΤΕΝΕΚΕΔΟΥΠΟΛΗ

της Ευγενίας Φακίνου

Η Ντενεκεδούπολη είναι μια πολιτεία αλλιώτικη απ΄τις άλλες. Δεν είναι φτιαγμένη από τούβλα, πέτρες, τσιμέντο ή γυαλί. Είναι ολόκληρη φτιαγμένη από ντενεκέδες. Και μένουν σ΄αυτή, τι... άλλο; Ντενεκεδάκια. Άδεια, σκουριασμένα, παλιά ντενεκεδάκια. Βρέθηκαν όλα πεταμένα σ΄ένα σκουπιδότοπο κι αποφάσισαν να φτιάξουν τη δική τους πολιτεία, για να μένουν μόνα τους και να΄χουν την ησυχία τους.

Τα ντενεκεδάκια που μένουν εδώ έχουν περίεργα ονόματα: Σαρδέλας, Μηλίτσα, Βουτυρένιος, Σοφός, Οκέυ -μπαμ - μπαμ. Ο Σαρδέλας είχε πριν τον πετάξουν σαρδέλες, η Μηλίτσα είχε κομπόστα μήλο, ο Βουτυρένιος βούτυρο, ο Οκέυ - μπαμ - μπαμ είχε κόκα - κόλα κι ο Σοφός είχε μέσα του καφέ.

Ζούσαν όλα πολύ ευτυχισμένα στην Ντενεκεδούπολη, ώσπου μια μέρα, καθώς ετοίμαζαν μία γιορτή, κι ήταν όλα τους πολύ απασχολημένα, εμφανίστηκε μπροστά τους από το πουθενά ένας τεράστιος ντενεκές από λάδι, ο Λαδένιος. Μόλις εμφανίστηκε μπροστά τους ο Λαδένιος, αμέσως τους έδειξε τις κακές του διαθέσεις. Ανέβηκε σε μια εξέδρα κι είπε με την αγριοφωνάρα του:

- Λαέ μου...
Ο Σαρδέλας κι η Μηλίτσα πήδηξαν ξαφνιασμένοι. Από πού ακούστηκε τόση φασαρία; Ποτέ άλλοτε δεν τον είχαν ξαναδεί.Τα άλλα ντενεκεδάκια πλησίασαν κι εκείνα ξαφνιασμένα. Ο Λαδένιος όμως συνέχισε απτόητος το λόγο του:
- Καταλαβαίνω την έκπληξή σας, τους είπε. Είναι από τη συγκίνηση, που δεν μπορείτε να μιλήσετε. Ήρθα από πολύ μακρυά για να σας κυβερνήσω. Χρειάζεστε έναν κυβερνήτη, και δεν υπάρχει καταληλότερος από μένα!
Μάταια προσπάθησαν τα ντενεκεδάκια να τον πείσουν πως είναι μια χαρά μόνα τους και δεν χρειάζονται κανένα να τους κυβερνήσει. Ο Λαδένιος αυτοδιορίστηκε δικτάτορας κι αμέσως άρχισε να τους δίνει διαταγές:
- Να μην τραγουδάτε!
- Να μη χορεύετε!
- Να μη μιλάτε πάνω από δυο!
- Να μην πηγαίνετε ταξίδια!
- Να μη λέτε το γράμμα Ρ, γιατί δε μ΄αρέσει!
- Η μεγελύτερη γορτή θα είναι η σημερινή μέρα!
- Αυτά προς το παρόν. Το ταξίδι μου άνοιξε την όρεξη. Φέρτε μου αμέσως να φάω 30 μήλα, 20 πορτοκάλια, 80 πατάτες, 300 αχλάδια, 18 μπανάνες, 52 μανταρίνια, 60 κεράσια χωρίς κουκούτσια, 36 κουνουπίδια και 48 μελιτζάνες.
Και τα έφαγε όλα! Κι έπειτα έπεσε για ύπνο.

Αυτό θα συνεχιζόταν για όλο το επόμενο διάστημα. Ο Λαδένιος έτρωγε, έπινε του σκασμού, διέταζε και λογαριασμό δεν έδινε σε κανένα. Τα ντενεκεδάκια αγανακτισμένα άρχισαν να σκέφτονται τρόπους για να απαλαγούν από το στυγνό τους δικτάτορα.
Την πρώτη ιδέα την έδωσε ο Βουτυρένιος:
- Να του πούμε να τρώει λιγότερο. Είναι ευγενικός και θα συμφωνήσει.
Όλοι γέλασαν. Ευγενικός ο Λαδένιος;
Ο Βουτυρένιος παρόλαυτα πήγε και του μίλησε, αλλά μάταια.
Τότε πετιέται ο Οκέυ - μπαμ - μπαμ. Είπε να τον γαργαλάν, για να βαραθεί και να φύγει. Το αποτέλεσμα ήταν να τον .... διορίσει αρχιγαργαλατή του, γιατί πολύ του άρεσε η ιδέα.
- Λοιπόν εγώ το βρήκα, λέει πάλι ο Βουτυρένιος. Να του κλείσουμε το στόμα με μαγνήτη, για να μην μπορεί να τρώει.
Το αποτέλεσμα ήταν να κολλήσουν όλα τα ντενεκεδάκια και να κάνουν πάρα πολλές ώρες για να ξεκολλήσουν.
Τελικά τους έσωσε το σχέδιο του Σοφού. Έδωσε σε δυο γενναία ντενεκεδάκια, το Σαρδέλα και τη Μηλίτσα, εργαλεία που ανοίγουν τις κονσέρβες και πήγαν και τον έκαναν πίτα.
Έτσι, απαλάχτηκαν τα ντενεκεδάκια από το Λαδένιο, και συνέχισαν ευτυχισμένα τη ζωή τους.

Στίχοι: Ευγενία Φακίνου
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Παιδική Χορωδία Τυχοπούλου


Ντενεκεδούπολη, Ντενεκεδούπολη
είσαι ωραία, τρανή
Ντενεκεδούπολη, Ντενεκεδούπολη
σε αγαπάμε πολύ.

Ντενεκεδένιος ήλιος
και τσίγκινα βουνά
λαμαρινένιες στέγες
και χάλκινα στενά.

Ντενεκεδούπολη, Ντενεκεδούπολη
είσαι ωραία, τρανή
Ντενεκεδούπολη, Ντενεκεδούπολη
σε αγαπάμε πολύ.

Τα μικρά ντενεκάκια
σα μείνουν αδειανά
βρίσκουν εδώ σπιτάκια,
φίλους, πάλι δουλειά.

Ντενεκεδούπολη, Ντενεκεδούπολη
είσαι ωραία, τρανή
Ντενεκεδούπολη, Ντενεκεδούπολη
σε αγαπάμε πολύ.